Wczesna interwencja logopedyczna
Wczesna interwencja logopedyczna stawia na wczesną diagnozę i koncentruje się na stymulacji rozwoju noworodka dzięki specjalnym metodom terapeutycznym.
Wczesne rozpoznanie zaburzeń pozwala na skuteczną interwencję i pomoc mającą na celu wyeliminiowanie ewentualne nieprawidłowości w rozwoju mowy.
Daje szansę na wyrównanie deficytów oraz usprawnienie funkcji pokarmowych i komunikacyjnych mających na celu przygotowanie aparatu artykulacyjnego dziecka do prawidłowego rozwoju mowy.
Kto powinien być nią objęty?
- dzieci urodzone przez cesarskie cięcie lub porodem kleszczowym
- wcześniaki
- dzieci z niską masą urodzeniową
- dzieci z zagrożonych ciąż
- dzieci, które otrzymaly mniej niż 8 punktów w skali Apgar
- z obciążonym wywiadem okołoporodowym
- oddychające przez usta, mające otwartą buzię lub wysunięty język
- gdy obserwujemy: dławienie, odruch wymiotny podczas jedzenia lub nadmierne ślinienie
- gdy dziecko ssie smoczek, palec, kciuk, pieluszkę
- długo korzystało lub nadal korzysta z butelki
- dzieci matek, które leczyły się na nadciśnienie oraz niedokrwistość
- dzieci matek, które w trakcie ciąży stosowały nikotynę, alkohol bądź narkotyki
- dzieci matek, które w trakcie ciąży doznały krwotoku z dróg rodnych
- dzieci matek, które są lub były pod opieką kardiologa bądź endokrynologa.
2. – 4.
miesiąc życia:
nie wokalizuje pierwszych samogłosek
nie wydaje dźwięków przypominających mowę
nie skupia wzroku na twarzy drugiej osoby i nie reaguje na głos dorosłych
nie odpowiada uśmiechem na uśmiech lub mimiką na mimikę drugiej osoby
nie interesuje się dźwiękami otoczenia
6. – 8.
miesiąc życia:
nie „dialoguje” z dorosłym powtarzając/naśladując sylaby otwarte,
nie gaworzy
nie utrzymuje wspólnego z dorosłym pola uwagi
nie naśladuje oraz samodzielnie nie wypowiada sylab
po 10.
miesiącu życia:
nie rozumie przekazów mimicznych
nie rozpoznaje wyrażeń dźwiękonaśladowczych
nie rozumie prostych słów
po 12.
miesiącu życia:
nie rozumie prostych poleceń, nawet popartych gestem
nie rozumie prostych nazw osób, przedmiotów, czynności
nie wypowiada samodzielnie kilku wyrazów (zbudowanych z sylab otwartych) – nazw osób, przedmiotów, czynności (świadomie nie używa słów mama, tata oraz kilku wyrazów dźwiękonaśladowczych)
nie pije z otwartego kubka
nie powtarza sylab i słów wypowiadanych przez dorosłego
nie podejmuje prób rysowania (bazgrania)
nie podejmuje prób samodzielnego posługiwania się łyżką
po 2.
roku życia:
nie wykonuje prostych poleceń (połóż, przynieś, podaj)
nie łączy wyrazów w wypowiedzi dwuwyrazowe
nie dzieli wspólnego pola uwagi z dorosłym
nie skupia uwagi podczas czytania mu książeczki, opowiadania krótkiej historii
nie wymawia lub nieprawidłowo wymawia spółgłoski p, b, m, t, d, n, l, k, g, f, w, ś, ź, ć, dź,
po 3.
roku życia:
nie wypowiada/nieprawidłowo wypowiada głoski szeregu syczącego (np. z językiem między zębami): s, z, c, dz (pod koniec 3. roku życia)
nie zwiększa zasobu używanych słów
nie buduje prostych zdań informujących o swoich oczekiwaniach i potrzebach
nie wykazuje oznak dominacji stronnej (lateralizacji)
po 4.
roku życia:
nie wypowiada lub robi to nieprawidłowo wypowiada głoski szeregu szumiącego: sz, ż, cz, dż (np. – zamienia je na s, z, c, dz lub ś, ź, ć, dź),
w sposób charakterystyczny dla wcześniejszego etapu rozwojowego zmiękcza spółgłoski,
niepoprawnie wypowiada spółgłoski p, b, m, t, d, n, l, k, g, f, w, ś, ź, ć, dź, s, z, c, dz
nie posługuje się zdaniami złożonymi
nie nazywa prostych związków przyczynowo-skutkowych, relacji czasowych, przestrzennych
nie używa przymiotników, przysłówków (wyrazów nazywających cechy)
nie zadaje pytań
po 5. – 6.
roku życia:
nie wypowiada prawidłowo spółgłoski r pod koniec 5. roku życia,
dziecko zastępuje głoski syczące s, z, c, dz głoskami szeregu ciszącego ś, ź, ć, dź,
podczas mówienia wsuwa język między zęby
nie zadaje pytań, dotyczących wyjaśnienia rzeczywistości,
nie używa metafor ani porównań
Co obejmuje wczesna interwencja logopedyczna?
Specjaliści ocenią: budowę aparatu artykulacyjnego, funkcje oddychania, połykania, kąsania, gryzienia i żucia, jak również siłę odruchu wymiotnego i nasycenia.
Sprawdzą napięcie mięśniowe języka, warg, podniebień i policzków oraz ocenią funkcje związane z jedzeniem, koordynacją oddychania i wytwarzania dźwięków, fonację i reakcje słuchowe.
Czy mogę zrobić coś jako rodzic?
Oczywiście!
Podczas konsultacji z logopedą lub neurologopedą dowiesz się jak stymulować przez zabawę rozwój kompetencji językowych u swojego dziecka, jak dostosować sposób karmienia, jak oddziaływać na mięśnie zaangażowane w proces mowy, jak ćwiczyć w celu usprawnienia języka, warg i toru oddechowego.
Zapraszamy do konsultacji z logopedą i neurologopedą.
