Integracja sensoryczna
O co chodzi z tą integracją sensoryczną?
Co to jest? Co jeśli nie działa?
Integracja sensoryczna to proces porządkowania przez mózg informacji, które docierają przez zmysły dotyku, wzroku, słuchu, smaku i węchu oraz propriocepcji
(czuciu głębokiemu) i przedsionkowi (równowaga).
Proces ten jest fundamentem poznawania świata oraz nauki. Odpowiednie zintegrowanie tych bodźców przez układ nerwowy każdego człowieka jest podstawą optymalnego rozwoju i działania wszystkich wyższych umiejętności – np. raczkowania, mówienia, chodzenia, wykonywania precyzyjnych czynności jak pisanie czy malowanie, grania w gry zespołowe i wiele, wiele innych.
Jeśli mózg jest w stanie prawidłowo odbierać i przetwarzać bodźce, które do niego docierają – dziecko potrafi trafnie ocenić sytuacje i adekwatnie zareagować – to oznacza, że integracja bodźców sensorycznych działa jak należy.
Zaburzenia integracji sensorycznej mają miejsce, gdy mózg nie jest zdolny do prawidłowego przetwarzania tych wszystkich bodźców zmysłowych i to wtedy jest czas i miejsce na działanie.
Diagnoza integracji sensorycznej to 3-4 spotkania:
Pierwsze spotkanie
Szczegółowy wywiad z rodzicem (bez dziecka).
Trwa około godzinny
Drugie spotkanie
Diagnoza dziecka
Zdarza się, że ze względu na możliwości psychofizyczne dziecka diagnoza odbywa się podczas 2 spotkań.
Trzecie spotkanie
Omówienie wyników
z rodzicami i decyzja o podjęciu terapii.
Dlaczego warto? Dlaczego to takie ważne?
Proces integracji sensorycznej zachodzi poza świadomością
(tak jak oddychanie). Jego rozwój zaczyna się w życiu
płodowym i towarzyszy nam do końca życia. Dzieci z zaburzeniami sensorycznymi mogą być postrzegane jako niegrzeczne, roztargnione, chaotyczne, wymagające kontroli, dziwne. Nie robią tego na złość.
Nie rozumieją przyczyn swojego zachowania. To, jak postrzegają go inni ma wpływ na ich poczucie własnej wartości. To, jak dziecko samo siebie postrzega wpływa na jego samoocenę. Z tego się nie wyrasta!
Nie zwlekaj – to jest proces, który wymaga czasu i systematycznej pracy.
- gdy dziecko z opóźnieniem osiągnęło kamienie milowe rozwoju (siadanie, chodzenie, mówienie)
- ma lub miało nieprawidłowe napięcie mięśniowe (podwyższone lub obniżone)
- dziecko jest niespokojne, płaczliwe, ma kłopoty z zaśnięciem, często wybudza się w nocy
- ma trudności z jedzeniem, domaga się tych samych pokarmów
- ma problemy z utrzymaniem równowagi, często przewraca się na prostej drodze, chodzi na palcach
- jest niezdarne, słabo skoordynowane, ma trudności z ubieraniem się
- wpada na różne przedmioty
- nie może usiedzieć w jednym miejscu – często zmienia aktywności i pozycje ciała
- uwielbia lub zupełnie unika karuzeli, huśtawek
- jest impulsywne, rozdrażnione, często się obraża, ciężko zrozumieć przyczynę jego zachowania
- wykazuje zachowania autostymulujące lub autoagresywne (drapanie się, szczypanie,
- gryzienie, uderzanie)
- trudno mu nauczyć się jazdy na rowerze, hulajnodze
- nie znosi metek
- odmawia ubrania nowych rzeczy, woli nosić stare
- przejawia lęk przed upadkiem z wysokości
- okazuje niepokój gdy musi oderwać nogi od podłogi (np. wejść na schody)
- nie lubi się przytulać, nie lubi niespodziewanego dotyku lub zupełnie odwrotnie – poszukuje mocnego uścisku
- nie toleruje mycia głowy, kąpieli, obcinania paznokci, włosow
- nadmiernie zwraca uwagę na brudne dłonie, unika brudzących zabaw
- unika zabaw zespołowych z rówieśnikami
- sprawia wrażenie, że nigdy się nie męczy lub przeciwnie – męczy się bardzo szybko
- uwielbia niebezpieczne zabawy, ciągle mu mało i nie zwraca uwagi na niebezpieczeństwo
- ma trudności z cięciem nożyczkami, odwraca litery, cyfry, niepoprawnie przepisuje z tablicy, nie ma dominacji ręki (przekłada kredki)
- jest wrażliwe na światło lub określone kolory
- ssie, gryzie przedmioty
- nie lubi głośnych / określonych dźwięków – unika ich
- lubi wydawać głośne dźwięki,
- nie zauważa pewnych dźwięków
- negatywnie, nadmiernie reaguje na niektóre zapachy
- nie rozróżnia zapachów
- ignoruje nieprzyjemne zapachy
