Terapia integracji odruchów posturalnych i dynamicznych
Odruch jest genetycznie i epigenetycznie uwarunkowaną automatycznie reakcją układu nerwowego na adekwatny, specyficzny bodziec (dźwiękowy, wzrokowy, dotykowy, zapachowy, proprioceptywny itp.), który odbywa się w formie odpowiedzi motorycznej.
Odruch jest reakcją zwrotną – nie pojawia się sam z siebie, konieczny jest bodziec, którego odruch jest rezultatem. Jeżeli któryś z odruchów lub grupa odruchów nie zintegruje się – nie dojrzeje, będziemy mieli wtedy do czynienia z zaburzeniami w rozwoju układu nerwowego na wyższych poziomach, a reakcje bezwarunkowe, obronne nadal będą się pojawiały i przeszkadzały w funkcjonowaniu.
Najważniejsze odruchy pierwotne i ich rola w rozwoju dziecka
Dziecko rodzi się z całym kompleksem odruchów, które pozwolą mu przystosować się w naturalny sposób do środowiska, które będzie je otaczało poza łonem matki. Mówimy tu o odruchach bezwarunkowych. Są one niezbędne, aby dziecko mogło przeżyć pierwsze tygodnie i miesiące życia, są także neurofizjologiczną podstawą procesów rozwoju i uczenia się, wpływają na pracę naszego mózgu, na procesy myślowe i intelektualne. Jedynym warunkiem ich pełnowartościowego funkcjonowania jest pojawienie się, rozwój i integracja w kreślonym czasie.
Najważniejsze odruchy pierwotne, takie jak odruch ssania czy odruch chwytania, pełnią kluczową rolę w rozwoju noworodka. Odruchy te są wrodzone i występują u dzieci od pierwszych dni życia. Odruch ssania pozwala niemowlęciu na prawidłowe karmienie. Odruch chwytania wspiera rozwój zdolności motorycznych, umożliwiając maluchowi poznawanie otoczenia i zdobywanie pierwszych doświadczeń. Integracja odruchów to proces, w którym te wczesne mechanizmy działają wspólnie, aby przyczynić się do harmonijnego rozwoju fizycznego i emocjonalnego dziecka. Jest to szczególnie ważne na etapie, gdy dziecko zaczyna stawiać pierwsze kroki w kierunku samodzielności.
Dlaczego niektóre odruchy utrzymują się zbyt długo?
Odruchy pierwotne to automatyczne reakcje niemowląt, które powinny zanikać w miarę rozwoju dziecka. Bywa jednak, że niektóre z nich utrzymują się zbyt długo, co może prowadzić do różnych trudności w funkcjonowaniu. Przyczyn tego zjawiska może być wiele. Od zaburzeń w rozwoju psychoruchowym, przez wczesne doświadczenia stresowe – w życiu płodowym, w czasie porodu lub w pierwszych miesiącach życia, po niedojrzałość układu nerwowego, co powoduje ich niedojrzałość i brak zintegrowania na poziomie neurosensomotorycznym w określonym czasie z ogólnym systemem ruchów.
Niezintegrowane odruchy kierują aktywność mózgu do tyłomózgowia, aktywizując strategię obronną, co w dłuższej perspektywie prowadzi do przeciążenia procesów nerwowych, nieprawidłowego napięcia mięśniowego, przeszkadza adekwatnej percepcji, kształtowaniu nawyków racjonalnego myślenia i posługiwania się wiedzą oraz wpływa na profil emocjonalny dziecka. Wszystko to oczywiście jest ściśle związane z konkretnymi umiejętnościami szkolnymi, wpływa na koordynację mięśni motoryki małej i dużej, percepcję wzrokową, słuchową, pracę ekspresji emocjonalnej itp.
A co, jeżeli odruchy nie dojrzeją?
Niezintegrowane, niedojrzałe odruchy są przyczyną:
- hamowania rozwoju
- powolnego uczenia się
- niewłaściwego, często impulsywnego zachowania
- doprowadzają mózg do funkcjonowania na poziomie przetrwania
- zaburzają rozwój psychomotoryczny, poznawczy i emocjonalny
Czym jest integracja odruchów i dlaczego jest istotna?
Integracja odruchów wspiera harmonijny rozwój dziecka, wpływając na wiele aspektów jego życia. Odruchy pierwotne, które rozwijają się już w okresie prenatalnym, mają istotne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania systemu nerwowego. Z czasem, w wyniku prawidłowej integracji, powinny one ustąpić miejsca bardziej złożonym reakcjom motorycznym. Jednak nie zawsze tak się dzieje, co może prowadzić do różnych trudności rozwojowych.
Terapia integracji odruchów ma na celu wspieranie dzieci w osiąganiu pełnego potencjału, poprzez harmonizację działania ciała i umysłu. Dzięki tej terapii, dziecko może poprawić koordynację ruchową, zwiększyć zdolności koncentracji oraz wzmocnić integrację sensoryczną. Praca nad integracją odruchów to spersonalizowany proces, który umożliwia dziecku rozwijanie się w swoim własnym tempie, zdobywając niezbędne umiejętności do radzenia sobie z codziennymi wyzwaniami.
Jak przebiega terapia integracji odruchów?
Terapia integracji odruchów polega na zastosowaniu zindywidualizowanych i ukierunkowanych ćwiczeń, które pomagają w wygaszaniu niewłaściwie utrzymujących się odruchów, umożliwiając tym samym lepsze funkcjonowanie w codziennym życiu.
Dla kogo jest terapia integracji odruchów?
Terapia integracji odruchów jest przeznaczona dla dzieci i dorosłych, którzy doświadczają trudności rozwojowych, emocjonalnych lub ruchowych, wynikających z nieprawidłowej integracji odruchów pierwotnych. Dotyczy to m.in. osób
- z diagnozą spektrum autyzmu
- trudnościami w nauce
- zaburzeniami regulacji emocji (w tym agresji)
- występowania lęków i fobii
- z opóźnionym rozwojem psychomotorycznym
- z zaburzeniami mowy
- ze słabą koordynacją tułów – kończyny
- z nieprawidłowym napięciem mięśniowym
- z zaburzeniami koncentracji uwagi, chaotycznym zachowaniem
- z nadpobudliwoścą, ADHD, ADD
- z zachowaniami negatywistycznych
- z depresją
- w przypadku moczenia się (przy wyraźnym wykluczeniu przyczyn medycznych)
- z porażeniem mózgowym
- z wadami genetycznymi
W inPuncto oferujemy profesjonalną terapię integracji odruchów, która wspiera rozwój psychomotoryczny, co pozwala na uwolnienie pełnego potencjału rozwijającego się dziecka, zapewniając mu solidne podstawy do dalszego rozwoju.
Jeśli masz pytania lub chcesz umówić się na konsultację z certyfikowanym specjalistą, pozostajemy do dyspozycji
